Μεταξύ Νάξου και Αμοργού, βρίσκεται ένα μικρό νησί που ζει σε παρελθόντα χρόνο.
Εκεί, μοναδικοί και σπάνιοι άνθρωποι συναντώνται. Ο Καπετάνιος Πράσινος, με το καϊκί του, που μεταφέρει τους επισκέπτες ανάμεσα στο Πάνω και Κάτω Κουφονήσι.
Ο Βενετσάνος, με την περίφημη ταβέρνα και το χωράφι δίπλα στη θάλασσα, υποδέχεται και φιλοξενεί όσους αγαπούν τη φύση. Ο Κύριος Μιχάλης, με το βαρκάκι του, πλέει καθημερινά από το Άνω Κουφονήσι, για να φροντίσει τα ζωντανά του και να ζωντανέψει τις παιδικές του μνήμες.
Δύο Νορβηγοί ζουν εδώ το όνειρό τους, έξι μήνες το χρόνο, δραπετεύοντας από το παγωμένο Όσλο. Όλοι αυτοί, και άλλοι ακόμη, βρίσκονται σε έναν τόπο που η φύση παραμένει ανέγγιχτη από την ανθρώπινη παρέμβαση. Σε ένα νησί με σμαραγδένια νερά, ζουν κοντά τριακόσιοι άνθρωποι που τα καλοκαιριά φτάνουν τους 5.000.
Αυτό το νησί διάλεξε η Στέλλα να κάνει τόπο της και ασχολείται με πάθος για τα κοινά. Σήμερα έχει να καθαρίσει ψάρια για το μεγάλο πανήγυρι που θα γίνει τέλος Μαΐου και ταυτόχρονα οργανώνει μαζί με άλλους την αιμοδοσία που γίνεται κάθε χρόνο στο νησί και που όλοι θα βρεθούν εκεί να δώσουν αλληλέγγυα τα χέρια τους.
Ο Γιάννης έχει ένα κτήμα με αγελάδες ανάμεσα σε πολυτελείς βίλες. Αντιστέκεται στις προτάσεις για πώληση. Από την άλλη πλευρά του νησιού βρίσκεται το καρνάγιο που ο Μιχάλης επισκευάζει με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο όλα τα ξύλινα σκαριά. Κάτω στο λιμάνι ο Καπετάν Πράσινος που κάνει τα δρομολόγια μεταξύ του πάνω και του κάτω Κουφονησιού, σήμερα τελεί χρέη καβοδέτη καθώς το κρουαζιερόπλοιο δένει στο λιμάνι. Το απόγευμα σχεδόν όλο το νησί βρίσκεται στο λιμάνι.
Ατμόσφαιρα αναμονής. Πυροτεχνήματα φωτίζουν τον ημερήσιο ουρανό. Οι γιατροί του Αιγαίου καταφθάνουν. Η άφιξή τους δίνει ξεχωριστό χαρακτήρα στην καθημερινότητα των ντόπιων σε αυτή την ήρεμη εποχή.
